"Söylediklerim bomboş
İncir çekirdeğini doldurmaz
Yapamadıklarımız yaptığımızın sisinden görünmez
Başkasını dinlemem
Hiç kimseye güvenmem
Sonra dünya siyah olmuş, neden?
Ben hiç fark etmeden
Ardımda çöplük bıraktım
Hiç bıkmadan hep attım
Beton beton büyüttüm
Hiç sormadan uyudum yattım
Bunu böyle kim yaptı
Ben orada yoktum ki
Sonra dünya siyah olmuş, neden?
Ben hiç fark etmeden
Çocuğuma ders olsun diye
Tuttum bir tokat attım
Konuşmak anlaşmak varken
İlk fırsatta kavga ettim
Güç her şeyin başı derim
Ardından düşüncelerim
Sonra dünya siyah olmuş, neden?
Ben hiç fark etmeden
Politikadan bıkmıştım
Hak hukuk derken batmıştım
İşler yolunda değil diye
Suçu başkasına atmıştım
Küçük birikimlerim bana yeter derim
Sonra dünya siyah olmuş, neden?
Ben hiç fark etmeden""
Bülent Ortaçgil den dinledim bu şarkıyı...
Sahtekarlıkla dürüstlük arasında, kaytarmakla işini adam gibi yapmak arasında ,nefretle sevgi arasında, zulümle adalet arasında, haksızlığa karşı susmakla baş kaldırmak arasında, arsızlık, açgözlükle paylaşmak arasında , yalanla gerçek , savaş ile barış v.b v.b v.b v.b arasında incecik bir çizgi var..Bir adımda çizgiyi geçebilirsin hiç önemsemeden, gündelik hayatın içinde, ayrıntılara dikkat etmeden .Aslında farkında olarak , kalabalıkların içinde saklanarak böcek gibi..Bu konu çok bireyseldir ve basittir. Mavilerden bir dünya istiyorsak önce kendimiz mavi olmalıyız yaşamın her anında. Sorumluk tamamen bizdedir, hiç bir özrümüz yoktur.
Sözleri kadar müziği de iyiydi bu şarkının...
Bu aralar Bülent Ortaçgil in şarkılarını çok dinledim , çok sevdim...
"Olmalı mı olmamalı mı
Yoksa hiç değişmemeli mi
Ama ben değişmezsem, ben olamam ki "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder