Güzel güneşli havalar kış günüde olsa insanı dışarı çıkmaya zorlar. sanki herkes bir yerlerde toplanmış konser, maç, eğlence, parti, toplantı v.b her neyse başlamışta daha sen evden çıkamamışsın geç kalmışsın gibi... o günü kaçırmamak istersin sanki kötü havalarda evde boş boş oturulup geçirilen günler gün değilmiş gibi. Hatta böyle havanın kapalı olduğu günlerde evde yayılmanın bahanesi de olduğundan iç huzuru ile rahat rahat mayışırsın evinde...
Ben de zaten oldum olası her şeyi yakalayabilmek her şeye yetişmek gibi bir duygu durumu vardır. Beni hep çok yorar, aynı anda kaç şey yapabilirsin ki??Her şeyden nasıl tadabilirsin ki ? Bu telaş yaş ilerledikçe daha da agresif bir hal alıyor. Kaçırıyorum duygusu oldukça rahatsız edici. Aslında her şeyi yakalamaya çalışırken her şeyin biraz ucundan tutup hiç bir şeyi tam dokunamamak..Hatta bazılarının hiç yaşanmamış duygusu bırakarak elinden kayıp gitmesi.. TV karşından kanalları sürekli değiştirerek her kanaldaki programı kaçırmamaya çalışırken aslında hiç birisini tam seyredememek gibi.
Öyle bir pazar günü güneşi kaçırmamak !! için acele ederek evden kendimi ve evdeki diğer kişileri dışarı attım. herkes faydalansın güneşi içine sindirsin depolasın istedim . Herkesin neye gereksinimi olduğunu en iyi ben bilirim ya!!
Moda sahilinde İstanbul'un en güzel manzaralı yerinde yürüyüş yaparken yine kafamın içinde bir sürü sıraya koyamadığım aktivite vardı . Öyle çok önemli şeyler değil sıradan basit..önce sıkı bir yürüyüş yapıp sonra yukarı çıkıp karnımı doyurup dondurma alıp tekrar sahile mi insem ,bu arada pazar gazetesini de alıp bir göz gezdirsem...yoksa yiyeceğimi paketde alıp gelip sahilde mi oturup yesem ?sonra tekrar yukarı çıksam ,güneşin batışını nereden seyretsem ?tepede mi otursam sahilde mi otursam? tepede oturursam bank bulamazsam v.b,v.b.,v.b........ bu arada sahili yürümüşüm bitmiş manzarayı hiç seyretmemişim , etrafımı hiç görmemişim moda deniz kulübünün oraya nasıl gelmişim farkında bile değilim..o an durdum bulduğum ilk taşın üstüne oturdum ve sadece denize baktım...İçimi susturdum , saati durdurdum , yorgundum .Güneşin önünden geçen gemilerin ve tarihi yarımadadaki muhteşem yapıların silüeti eşliğinde güneşin batışını seyrettim. Muhteşemdi her zamanki gibi ve o günden aklımda kalan tek görüntü oydu.....
